Στο κέντρο χειρουργικής πάλλουσας καρδιάς , το σύνολο των στεφανιαίων περιστατικών επιτελείται με την καρδιά σε λειτουργία χωρίς τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας. Στα περιστατικά όμως, με πολύ χαμηλό κλάσμα εξώθησης (καρδιακή ανεπάρκεια) ή σε ενεργή ισχαιμία και αιμοδυναμική αστάθεια, έχουμε τη δυνατότητα αν χρειασθεί να στηρίξουμε την λειτουργία της καρδιάς με τη μηχανή της εξωσωματικής κυκλοφορίας διενεργώντας παράλληλα τις αναστομώσεις σε πάλλουσα καρδιά.

Στους ασθενείς αυτούς με ίσχαιμο μυοκάρδιο ή μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου που χρειάζεται να χειρουργηθούν, το σημαντικό πρόβλημα είναι η επιδείνωση ή η παράταση της ισχαιμίας που επέρχεται με τον αποκλεισμό της αορτής και την παύση της καρδιακής λειτουργίας με την χορήγηση καρδιοπληγικού διαλύματος. Ουσιαστικά σε αυτούς τους ασθενείς με τη σύγκλειση της αορτής και όσο αυτή διαρκεί μειώνουμε αντί να αυξάνουμε την οξυγόνωση των μυοκαρδιακών κυττάρων σε ένα ήδη υποαρδευόμενο μυοκάρδιο. Με την παραπάνω τεχνική η επαναιμάτωση (όσο καλή τεχνικά και να γίνει) μετά την αφαίρεση της λαβίδας αποκλεισμού επιφέρει βλάβη ισχαιμίας-επαναιμάτωσης σε κυτταρικό επίπεδο στο μυοκάρδιο λόγω αύξησης του οξειδωτικού stress με αποτέλεσμα την ανάγκη για στήριξη του μυοκαρδίου με υψηλές δόσεις ινοτρόπων-αγγειοσυσπαστικών φαρμάκων, μακροχρόνια παραμονή στη ΜΕΘ και αβέβαιο αποτέλεσμα λόγω επιπλοκών.

Στη χειρουργική των στεφανιαίων αγγείων με πάλλουσα καρδιά σε αντίστοιχες περιπτώσεις, η λύση που προσφέρουμε, είναι η περιορισμένη χρονικά είσοδος στην εξωσωματική κυκλοφορία για το διάστημα που αυτό θα κριθεί απαραίτητο και η διενέργεια των στεφανιαίων παρακάμψεων σε πάλλουσα καρδιά, επισημαίνει ο Διευθυντής Βασίλειος Κωστής. Με την είσοδο στην εξωσωματική κυκλοφορία η καρδιά αδειάζει από τον όγκο του αίματος, δηλαδή δεν παράγει έργο (μείωση της ανάγκης σε οξυγόνο, λιγότερη ισχαιμία) ενώ συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά διατηρώντας την έστω μειωμένη στεφανιαία παροχή από την αορτή. Στην πλειονότητα των περιστατικών αυτών, έχει προηγηθεί η τοποθέτηση ενδοαορτικής αντλίας και η συνεχής λειτουργία της κατά την διάρκεια της επέμβασης. Με τα μοσχεύματα να έχουν ήδη ληφθεί, η επέμβαση ολοκληρώνεται με την διενέργεια των περιφερικών αναστομώσεων ξεκινώντας με την επαναιμάτωση του προσθίου κατιόντα και συνεχίζοντας με τις αναστομώσεις στο αριστερό πλάγιο τοίχωμα και στο δίκτυο της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας. Με τον τρόπο αυτό της προοδευτικής διενέργειας των αναστομώσεων, δίνουμε αίμα άμεσα σε όλα τα αγγεία με σειρά προτεραιότητας LAD, Diagonal, OM, LCx, RCA-RPD ώστε η καρδιά να επαναιματώνεται σταδιακά χωρίς το κίνδυνο ισχαιμίας-επαναιμάτωσης, καθιστώντας πιο εύκολο τον απογαλακτισμό από την εξωσωματική κυκλοφορία με ελάχιστη ή χωρίς χρήση ινοτρόπων φαρμάκων.

Είναι μία τεχνική που μειώνει σημαντικά την θνητότητα και θνησιμότητα στα συγκεκριμένα περιστατικά

Η χειρουργική των στεφανιαίων αγγείων σε πάλλουσα καρδιά είναι μια τεχνικά δύσκολη χειρουργική που χρειάζεται αφοσίωση, επιμονή και εμπειρία και δεν μπορεί να γίνεται περιστασιακά αλλά μόνο σε εξειδικευμένα κέντρα που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτή